Bram Vermeulen: ‘Weten hoeft niet, als je het maar gelooft’
In de zomer van 2004 interviewde ik zanger Bram Vermeulen. Ik mocht voor Trouw een korte serie maken over de inspiratie van liedjesschrijvers – het was één van mijn eerste grote opdrachten. Krap anderhalvemaand nadat het interview gepubliceerd werd, overleed Bram Vermeulen, geheel onverwachts.
Het gesprek vond plaats op een heerlijk zonnige dag, in de tuin van zijn huis in de Noord-Holandse polder. We hadden het veel over de dood, maar op zichzelf was dat niet zo verbazingwekkend. Hij was nu eenmaal veel met de dood bezig, hoewel hij voor zover ik weet niet ziek was. Daarbij: het was de opzet van de interviewserie om over levensvragen te praten. Wat me achteraf wél frappeerde, was een bepaald deel van het gesprek, dat de krant niet gehaald heeft.
